Sen jest krytycznym elementem rozwoju dziecka, i nawet jeśli chrapanie jest łagodne, może wskazywać na obturacyjny bezdech senny, poważne zaburzenie snu z konsekwencjami zdrowotnymi, poznawczymi i rozwojowymi. Lekarz pierwszego kontaktu może być w stanie zidentyfikować dzieci zagrożone OSA i zbadać je pod kątem nawykowego chrapania podczas rutynowych wizyt. Znając objawy OSA, lekarz będzie mógł postawić dokładną diagnozę i podjąć odpowiednie decyzje dotyczące postępowania – informacja ta pochodzi bezpośrednio od autora portalu stomatologia-rtg.pl. Nawet jeśli u dziecka występują tylko łagodne objawy, lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne chrapania.
Tonsillektomia i adenoidektomia
Dzieci, które często chrapią, mogą być leczone za pomocą tonsillektomii lub adenoidektomii, czyli zabiegów chirurgicznych polegających na usunięciu migdałków i migdałków. Z zabiegami tymi wiąże się jednak pewne ryzyko. Konkretnie, może to prowadzić do problemów emocjonalnych i behawioralnych. Dzieci z chrapaniem mogą być bardziej narażone na rozwój bezdechu sennego niż te, które go nie mają.
Tonsillektomia i adenoiadenoidektomia to zabiegi chirurgiczne, które usuwają migdałki i migdałki z nosogardzieli. Zabiegi te są zwykle wykonywane w znieczuleniu ogólnym i trwają od 30 do 45 minut. Po zabiegu pacjenci zazwyczaj pozostają na noc w szpitalu. Okres rekonwalescencji po zabiegu wynosi około jednego tygodnia. Chociaż większość pacjentów doświadcza pewnego krwawienia, poważne powikłania są rzadkie.
Operacja może obejmować wiele sesji. Chociaż czas rekonwalescencji jest dłuższy, ten rodzaj operacji wymaga mniejszego bólu niż implanty podniebienne. Ponadto, dzieci z chrapaniem mogą wymagać wielu sesji, aby uzyskać pożądane rezultaty. W niektórych przypadkach dobrym wyborem dla dzieci jest adenoidektomia lub tonsillektomia.
Po zabiegu tonsillektomii lub adenoidektomii dzieci mogą odczuwać ból gardła przez okres do dwóch tygodni. W tym okresie powinny unikać przyjmowania pokarmów stałych. Powinny pić dużo płynów. Dziecko może również odczuwać ból w okolicy szczęki i szyi. Leki przeciwbólowe są zazwyczaj przepisywane przez laryngologa dziecięcego. Czasami dziecko może potrzebować wizyty w szpitalu po operacji, aby ocenić ból.
Operacja usuwa migdałki i migdałki i pomaga otworzyć drogi oddechowe. Może również zapobiegać nawracającym infekcjom i zapaleniu migdałków. Zabieg może być wykonany, gdy u dziecka zdiagnozowano przewlekłe lub nawracające zapalenie migdałków.
Dzieci, które często chrapią, powinny skonsultować się z pediatrą, lekarzem od snu lub chirurgiem od ucha, nosa i gardła. Pediatra musi zwrócić uwagę na ustalenie przyczyny chrapania. Konieczne może być również wykonanie testu alergicznego.
Dzieci, które chrapią, często doświadczają chronicznego zmęczenia w ciągu dnia, co może utrudniać im koncentrację w szkole i czerpanie radości z codziennych zajęć. Niedobór snu u dzieci może również prowadzić do opóźnienia wzrostu, problemów z układem krążenia i innych problemów. Tonsillektomia i adenoidektomia w przypadku chrapania u dzieci może pomóc złagodzić te problemy.
Chirurgiczne usunięcie migdałków
Operacja powiększonych migdałków i migdałków może być skutecznym sposobem leczenia dzieci, które cierpią na chrapanie. Operacja jest stosunkowo łatwym zabiegiem. Jednak przed jej przeprowadzeniem najlepiej poczekać, aż objawy się poprawią. Dziecko powinno regularnie odwiedzać lekarza, aby upewnić się, że nie ma infekcji.
Chociaż dziecko szybko wraca do zdrowia po operacji, może ono nadal chrapać przez miesiąc lub dłużej. Jeśli dziecko nadal chrapie, konieczne może być dalsze leczenie w celu usunięcia podstawowej przyczyny. Jeśli stan nie jest naprawiony przez inne metody, lekarz laryngolog może zalecić kombinację procedur, aby pomóc dziecku przestać chrapać.
Chrapanie jest częstym problemem u dzieci. Może powodować u dzieci uczucie chronicznego zmęczenia w ciągu dnia, co może utrudniać koncentrację w szkole i czerpanie radości z codziennych czynności. Może również prowadzić do problemów z układem krążenia i opóźnienia wzrostu u dzieci. Chirurgiczne usunięcie migdałków i migdałków może być konieczne do leczenia tego stanu. Chirurg usunie migdałki i migdałki, aby pomóc dziecku lepiej spać.
Chirurgiczne usunięcie migdałków może być wykonane w krótkim czasie i dzieci często mogą wrócić do domu tego samego dnia. W rzadkich przypadkach mogą jednak wystąpić komplikacje i dziecko może być zmuszone do pozostania na noc w szpitalu. Podczas zabiegu chirurg znieczuli gardło dziecka i wykona tonsillektomię.
Chirurgiczne usunięcie migdałków w przypadku chrapania u dziecka jest zwykle wykonywane w znieczuleniu ogólnym. Podczas tego zabiegu dziecko jest uśpione pod nadzorem anestezjologa. Migdałki zostaną usunięte z minimalnym krwawieniem. Tkanka migdałków jest kauteryzowana za pomocą elektrokauteryzacji, aby zminimalizować utratę krwi. Zabieg ten może jednak spowodować uraz termiczny otaczających tkanek.
U dzieci chirurgiczne usunięcie migdałków jest skutecznym sposobem leczenia bezdechu sennego. Schorzeniu temu często towarzyszy choroba sierpowatokrwinkowa i rozległość tkanki limfoidalnej górnych dróg oddechowych. Dzieci z tymi schorzeniami mogą odnieść korzyść z tonsillektomii jako jedynej skutecznej metody leczenia zaburzeń bezdechu sennego.
Chirurgiczne usunięcie migdałków
Dzieci mogą odnieść korzyści z chirurgicznego usunięcia migdałków z różnych powodów. Zabieg ten może poprawić oddychanie i połykanie, a nawet zapobiec nawracającym infekcjom ucha. Na szczęście operacja usunięcia migdałków jest stosunkowo bezpieczna i skuteczna w większości przypadków. Chociaż niektóre dzieci odczuwają pewien dyskomfort po zabiegu, zazwyczaj szybko wracają do zdrowia i mogą wrócić do szkoły lub innych normalnych zajęć.
Najczęstszym powodem usunięcia migdałków jest poprawa oddychania i snu dziecka. Wzrost migdałków może prowadzić do niedrożności dróg oddechowych, powodując głośne chrapanie i problemy z oddychaniem przez nos w ciągu dnia. Może to również prowadzić do innych problemów, w tym zmęczenia w ciągu dnia i zmniejszonej zdolności koncentracji.
Operacja jest zwykle dobrze tolerowana, ale istnieje niewielkie ryzyko krwawienia lub zakażenia w miejscu operacji. Istnieje również ryzyko wystąpienia problemów z oddychaniem lub reakcji alergicznych podczas znieczulenia. Przed zabiegiem należy poinformować lekarza, czy dziecko ma w przeszłości alergie lub jest wrażliwe na leki.
Jeśli po usunięciu migdałków dziecko nadal chrapie, być może trzeba będzie zastosować inne metody leczenia bezdechu sennego u dziecka. Chrapanie u dzieci nie jest rzadkością i może być objawem obturacyjnego bezdechu sennego. Stan ten powoduje poważne trudności w nauce, a nawet może wpływać na zachowanie dziecka.
Istnieje kilka różnych metod chirurgicznych dostępnych w celu usunięcia migdałków. Dwie z najczęstszych opcji to adenoidektomia i usunięcie migdałków. Chirurgiczne usunięcie migdałków jest skuteczne w większości przypadków, ale zawsze istnieje ryzyko powikłań.
Podczas operacji dziecko otrzyma leki zmniejszające ryzyko krwawienia. Ważne jest, aby dziecko nie przyjmowało aspiryny ani ibuprofenu podczas operacji. Zostaniesz również poproszony o zaprzestanie przyjmowania niektórych leków przed operacją. Podczas zabiegu dziecko będzie musiało być na czczo.
Chociaż ryzyko powikłań po operacji migdałków jest niskie, może dojść do rewizji zabiegu. W jednym z badań 1,5% dzieci, u których wykonano adenoidektomię, było reoperowanych w ciągu trzech lat od pierwotnego zabiegu. W kolejnym badaniu wykazano, że usunięcie migdałków u dzieci w wieku poniżej 4 lat jest dwukrotnie bardziej prawdopodobne niż ponowna operacja migdałków, co stanowi poważny problem.
Zapobieganie zaburzeniom oddychania podczas snu
Zapobieganie zaburzeniom oddychania podczas snu u dzieci jest ważnym zagadnieniem, którym należy się zająć. Zaburzenie to polega na zaburzeniu oddychania podczas snu i jest związane z wieloma problemami behawioralnymi i fizycznymi w dzieciństwie. Nieleczone zaburzenie oddychania podczas snu może prowadzić do problemów metabolicznych i sercowo-naczyniowych, zaburzeń neuropsychiatrycznych, a nawet nadciśnienia.
Zapobieganie zaburzeniom snu u dzieci polega na identyfikacji czynników ryzyka. Po pierwsze, pediatrzy powinni wziąć pod uwagę historię choroby dziecka. Dzieci z przewlekłymi chorobami układu oddechowego są bardziej narażone na wystąpienie tego zaburzenia. Dzieci z chorobami nerwowo-mięśniowymi są również bardziej prawdopodobne, aby mieć to zaburzenie. Te warunki mogą również wpływać na tonację dróg oddechowych, co może prowadzić do obturacji górnych dróg oddechowych. Ponadto dzieci z chorobą refluksową przełyku lub mikrognacją są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia obturacyjnego oddychania.
Oprócz wpływu na jakość życia dziecka, bezdech senny może zakłócać naukę i wyniki w nauce. Nieleczony bezdech senny może nawet prowadzić do wystąpienia u niektórych dzieci objawów ADHD. Objawy te mogą być błędnie zdiagnozowane jako symptom zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
Ważne jest, aby rozpoznać i leczyć SDB we wczesnym dzieciństwie, ponieważ ma ono znaczący wpływ na dzieci i ich rodziny. Skuteczne badania przesiewowe w kierunku tego zaburzenia mogą mieć pozytywny wpływ na ogólny stan zdrowia. Dlatego pediatrzy ogólni powinni czuć się upoważnieni do rozpoznawania SDB u swoich pacjentów.
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko cierpi na zaburzenie oddychania podczas snu, natychmiast skonsultuj się z pediatrą. Nawet jeśli stan ten jest łagodny, może powodować inne problemy zdrowotne, w tym infekcje ucha. Jeśli u dziecka zostanie zdiagnozowany bezdech senny, może ono zostać skierowane do specjalisty od zaburzeń snu lub pulmonologa.
Podczas przechodzenia do snu układ oddechowy przechodzi wiele zmian. U pacjentów z OSA przepływ powietrza jest poważnie ograniczony. Wynika to z nieprawidłowej anatomii górnych dróg oddechowych. Dochodzi do znacznego zwiększenia rozmiarów okolicy migdałków.
Powiększone migdałki i migdałki u dzieci często przyczyniają się do powstawania bezdechów sennych. Tkanki te blokują drogi oddechowe i zwiększają pracę potrzebną do oddychania.
Podobne tematy