W gazecie Daily Mail opisano niedawno metodę leczenia żylaków gorącą parą wodną. Polega ona na użyciu urządzenia wielkości zapałki, które rozpyla parę wodną bezpośrednio do naczyń krwionośnych, obkurczając opuchnięte żyły. Jest to procedura podobna do Enddovenous Laser Ablation. Ale na ile jest ona skuteczna? I czy zadziała w moim przypadku?
Endovenous steam ablation
W niedawno przeprowadzonym badaniu stwierdzono, że endovenous steam ablation jest skuteczną metodą usuwania żylaków. W porównaniu z RFA, ablacja parą wodną wydaje się być bezpieczna i skuteczna w usuwaniu żylaków. Endowaskularna ablacja parowa jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym w warunkach ambulatoryjnych. Należy jednak wziąć pod uwagę pewne potencjalne wady tej procedury.
Zabieg ten polega na zniszczeniu leżącej u podstawy niezdrowej żyły, pozostawiając zdrowe żyły nienaruszone, które nadal skutecznie odprowadzają krew z nóg. Jest to bezpieczniejsza i mniej inwazyjna alternatywa dla chirurgicznego usuwania żył, z niewielkim lub żadnym dyskomfortem podczas procesu rekonwalescencji. Ponadto, pacjenci mogą znacznie szybciej powrócić do swoich normalnych zajęć. Procedura ta jest wykonywana w warunkach ambulatoryjnych i na ogół wiąże się z mniejszym bólem niż tradycyjny zabieg chirurgiczny.
Chociaż metody leczenia endowaskularnego są nadal we wczesnym stadium rozwoju, mają one kilka zalet. Ponieważ do odparowania żyły wykorzystuje się ciepło, zabieg jest bezpieczniejszy niż operacja. Co więcej, procedura nie jest szkodliwa dla otaczających tkanek. Nie ma ryzyka wystąpienia zatorów mózgowych lub płucnych. Jest również bezpieczna, ponieważ odsetek zakrzepicy żył głębokich i rozszerzania się skrzepliny do układu żył głębokich jest niski. Oczekuje się, że nowa technologia będzie dostępna komercyjnie w ciągu najbliższych kilku miesięcy.
Metoda plazmy o częstotliwości radiowej
Przed zabiegiem stosuje się znieczulenie miejscowe w celu odrętwienia skóry. Dostęp do żylaka uzyskuje się przez wykonanie niewielkiego otworu w skórze i wprowadzenie cienkiego cewnika. Obrazy ultradźwiękowe są wykorzystywane do prowadzenia igły, która dostarcza energię o częstotliwości radiowej do chorej żyły. Gdy energia o częstotliwości radiowej przechodzi przez ścianę żyły, komórki kolagenowe w ścianie żyły kurczą się i zapadają, powodując zamknięcie chorej żyły. Po zapadnięciu się chorej żyły krew wraca do zdrowych naczyń krwionośnych i ostatecznie ponownie integruje się z otaczającą tkanką.
Zabieg trwa zwykle około pół godziny. W zależności od stopnia zaawansowania problemu, pacjenci mogą potrzebować kilku zabiegów w ciągu czterech do sześciu tygodni, aby usunąć wszystkie żylaki. Po zabiegu pacjenci są zobowiązani do noszenia pończoch uciskowych przez co najmniej 14 dni. Przez kilka tygodni muszą także chodzić przez co najmniej trzydzieści do czterdziestu pięciu minut dziennie.
Skleroterapia
Skleroterapia w celu usunięcia żylaków za pomocą połączenia tetradeacylo-siarczanu sodu (SEPS) i kleju cyjanoakrylowego była wysoce skuteczną, technicznie łatwą procedurą, dobrze tolerowaną przez większość pacjentów. W przeprowadzonym badaniu 91,2% pacjentów było bardzo zadowolonych z leczenia. Pacjenci wrócili do normalnej aktywności i pracy w ciągu 10 dni, a wszystkie owrzodzenia zostały zagojone. Po 2 i 3 miesiącach GSV i SSV były całkowicie zatkane. Zapalenie żył było przemijające, wystąpiło u 27 ze 151 pacjentów (18%).
Pojedyncza sesja może trwać do dwóch godzin. Liczba wymaganych wstrzyknięć zależy od liczby leczonych obszarów anatomicznych, a także od odpowiedzi na leczenie. Na ogół do całkowitego zlikwidowania żylaków konieczne jest wykonanie od jednego do trzech wstrzyknięć. Jedna sesja może leczyć od dziesięciu do czterdziestu naczyń. W najwyższym przypadku medycznie konieczne jest wykonanie czterech zestawów wstrzyknięć.
Częstość nawrotów
Interwencja chirurgiczna jest konieczna tylko w ciężkich przypadkach u pacjentów, którzy nie kwalifikują się do innych metod leczenia lub nie są w stanie poddać się tradycyjnemu zabiegowi chirurgicznemu. Interwencja chirurgiczna jest również konieczna tylko u pacjentów, u których zdiagnozowano zaawansowane żylaki lub PVI (zespół pozakrzepowy). Wszystkie obecnie stosowane metody chirurgii otwartej i endoluminalnej mają porównywalne wyniki krótkoterminowe i ryzyko. Interwencja chirurgiczna jest często najlepszym rozwiązaniem dla pacjentów z tym schorzeniem ze względu na wysoki wskaźnik powodzenia i obszerną bazę danych.
Coraz powszechniejsze stają się endowaskularne zabiegi termiczne. Wykazano, że ablacja prądem o częstotliwości radiowej i leczenie laserem termicznym skutecznie rozwiązują problem refluksu w żyłach powierzchownych. Wskaźniki skutecznej obliteracji były różne i wynosiły od 87% do 100%. W tym badaniu, stwardnienie żyły parowej osiągnęło całkowitą obliterację u 90,4% pacjentów. Porównanie tego wskaźnika jest trudne, ale ablacja parą wodną daje dobre wyniki.
Podobne tematy